قرآن!من شرمنده توام اگر از تو آواز مرگی ساخته ام که هر وقت در کوچه مان آوازت بلند می شود همه از هم می پرسند چه کسی مرده است؟

چه غفلت بزرگی که می پنداریم خدا تو را برای مردگان نازل کرده است  .

قرآن !من شرمنده توام اگر تو را از یک نسخه عملی به یک افسانه موزه نشین مبدل کرده ام .یکی ذوق میکند که تو را بر روی برنج نوشته ،یکی به خود می بالد که تو را در کوچکترین قطع ممکن منتشر کرده است و....آیا واقعا خدا تو را فرستاده است تا موزه سازی کنیم؟

قرآن!من شرمنده توام اگر حتی آنان که تو را می خوانند و تو را می شنوند آنچنان به پایت می نشینند که خلایق به پای موسیقی های روز مره می نشینند .اگر چند آیه از تو را یک نفس بخوانند مستمعین فریاد می زنند احسنت....!گویی مسابقه نفس است  !

قرآن من شرمنده توام اگر به فستیوال مبدل شده ای حفظ کردن تو با شماره صفحه ،خواندن تو از آخر به اول،یک معرفت است یا یک رکورد گیری .

ای کاش آنان که تو را حفظ کرده اند حفظ کنی تا این چنین تو را اسباب مسابقات هوش نکنند ..

خوشا به حال هر کسی که دلش رحلی است برای تو.

آنانکه وقتی تو را می خوانند چنان حظ می کنند گویی که قرآن همین الان نازل شده است.آنچه ما با قرآن کرده ایم تنها بخشی از اسلام است که ما به جهالت کشیده ایم