سلام دوستان ماه مبرک رمضان رو به همتون تبریک میگم

پیکرت مانند تسبیحی است که از هم وا شده

 تیغ و تیر و نیزه روی بیت بیتت جا شده

 طعنه و زخم زبان قد تو را خم کرده است

 قد تو حالا شبیه مادرم زهرا شده ...

 آن قدر روی تنت شمشیر و نیزه تاخته...

 قد تو رعنای من، رعناتر از طوبی شده

 مادری پهلو شکسته رو به رویت آمده

 کوچه، سیلی، میخ در معنا شده

 واژه های بر زبانم کمتر از حد تواند

 برکه? شعرم به شوق نام تو دریا شده

میلادحضرت علی اکبر مبارک باد

رحلت جانسوز امام خمینی(ره)رابه تمامی شیعیان تسلیت عرض مینمایم

 

گل رفت و شمیم خوشش اینجاست هنوز

بلبل به هوا ی گل چه شیداست هنوز

رفتی ز جهان اگر چه ای روح خدا

لیکن علم مهر تو بر پاست هنوز

 

اعتکاف فرصت ‏بسیار مناسبى است تا انسانى که در پیچ و خم‏هاى زندگی مادى غرق شده، خود را بازیابد و به قصد بهره بردن از ارزش‏هاى معنوى از علایق مادى دست ‏بکشد و خود را در اختیار پروردگار بگذارد و تقاضا کند که او را در راه راست ثابت نگهدارد تا بتواند به دریاى بیکران انس و مهر خداوند که یکسره مغفرت و رحمت است، متصل شود.

در اعتکاف می‏توان خانه دل را از اغیار تهى کرد و نور محبت‏ خدا را در آن جلوه گر ساخت؛ می‏توان خود را وقف عبادت کرد و لذت میهمان شدن بر سر سفره احسان و لطف الهى چشید؛ می‏توان زمام دل و جان را به دست‏ خدا سپرد و همه اعضا و جوارح را در حصار اراده حق به بند کشید؛ (1) می‏توان به خویشتن پرداخت و معایب و کاستی‏هاى خود را شناخت و در جست و جوى معالجه بود؛ میتوان نامه عمل را مرور کرد و به فکر تدارک و جبران فرصت‏هاى از دست رفته بود؛ میتوان به مرگ اندیشید و خود را براى حضور در پیشگاه خداى «ارحم الراحمین‏» آماده کرد.

آرى! "اعتکاف" فصلى است ‏براى گریستن، براى ریزش باران رحمت، براى شستن آلودگیهاى گناه، براى تطهیر صحیفه اعمال، براى نورانى ساختن دل و صفا بخشیدن به روح.

1.فضیلت سوره ی حمد

از پـیـامبر (ص ) نقل شده : هر مسلمانى سوره حمد را بخواند پاداش او باندازه کسى است که دو سوم قرآن را خوانده و طبق نقل دیگرى پاداش کسى است که تمام قرآن را خوانده باش. هـمـچـنـین در حدیثى از امام صادق (ع ) مى خوانیم : ((شیطان چهار بار فریادکشید و ناله سرداد نـخـستین بار روزى بود که از درگاه خداوند رانده شد, سپس هنگامى بود که از بهشت به زمین تـنـزل یافت , سومین بار هنگام بعثت محمد(ص )بعد از فترت پیامبران بود و آخرین بار زمانى بود که سوره ((حمد)) نازل شد

2.فضیلت سوره بقره

در فضیلت این سوره روایات پر اهمیتى در منابع اسلامى نقل شده است :

پیامبر اکرم (ص): صلوات خدا بر قاری سوره بقره باد و ثواب یک سال نگهبانی در راه خدا به او اعطا میشود.

 مرحوم طبرسى در مجمع البیان از پیامبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) چنین نقل مى کند که پرسیدند: اى سوره القرآن افضل ؟ قال : البقرة ، قیل اى آیة البقرة افضل ؟ قال آیة الکرسى ؛ کدامیک از سوره هاى قرآن از همه برتر است ؟ فرمود: سوره بقره ، عرض کردند کدام آیه از آیات سوره بقره افضل است ؟ فرمود: آیة الکرسى .

افضلیت این سوره ظاهرا به خاطر جامعیت آنست ، و افضل بودن آیة الکرسى به خاطر محتواى توحیدى خاص آن مى باشد .و این منافات ندارد که بعضى از سوره هاى دیگر قرآن از جهات دیگرى برترى داشته باشند، چرا که از دیدگاه هاى مختلف به آنها نظر شده است .

و نیز از امام على بن الحسین (علیهماالسلام ) از پیامبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) چنین نقل شده است که فرمود کسى که چهار آیه از آغاز سوره بقره و آیة الکرسى و دو آیه بعد از آن و سه آیه از آخر آن را بخواند هرگز در جان و مال خود ناخوشایندى نخواهد دید، و شیطان به او نزدیک نمى شود، و قرآن را فراموش نخواهد کرد.

 3.فضیلت سوره ال عمران

نبی اکرم (ص) فرمودند :« هر کس سوره آل عمران را بخواند به تعداد آیات آن ، امانی بر پل دوزخ به او می دهند.» 

حضرت امام صادق (ع) فرمودند : هر کس سوره آل عمران را بخواند روز قیامت همراه او و روی سرش سایه ای خواهد بود. 

حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند : هر کس سوره آل عمران را در روز جمعه بخواند تا وقتی که خورشید غروب کند خدا و فرشتگان برای او درود می فرستند.

و نیز فرمودند: هر کس در شب آیات آخر سوره آل عمران را بخواند این گونه است که همه آن شب را عبادت کرده است .

و نیز در روایتی دیگر از ایشان آمده است : هر کس شب جمعه سوره آل عمران را بخواند فردای قیامت او را دو پرده دهند تا چون برق از پل صراط بگذرد .

منتظر ادامه فضیلت سوره های دیگرباشید

امشب شب ولادت مولای ما علیست

سلطان دین و دل، شه ارض و سماء علیست

با گوش دل شنو که به یمن قدوم او 

 تسبیح اهل هر دو جهان ذکر یا علیست

دریای علم و معرفت و عشق و بندگی 

 سرچشمه کرامت بی منتها علیست

سالار صحنه های نبرد و امیر حق 

 آموزگار واقعهء نینوا علیست

ای آنکه دل شکسته ای از جور روزگار

 بر هر بلا و رنج و مصیبت دوا علیست

زین در کجا روی که نیابی به هیچ روی

 بهتر از آن سرای که صاحب سرا علیست

دست نیازت ار ز سر صدق شد بلند

آن کس که بی دریغ نماید روا علیست

ای مدعی تو غره به طاعات خویش و من

 دارم امید آنکه شفیع همه علیست

بشنو از چادر که در توصیف زن           تار و پودش با تو می گوید سخن

تار و پودم را شرافت تافته            تا شرافت را به عصمت بافته

در کلاس حفظ تقوا و شرف          دختران درند و چادر چون صدف

بهترین سرمایه زن چادر است         زانکه زن را زینت زن چادر است

چادر از بهر زنان الزامی است            بهر زن بی چادری ناکامی است

حفظ چادر  در سرای اقتدار         دختران را هست تاج افتخار

 حفظ چادر حفظ دین و مذهب است             شیوه زهرا و درس زینب است 

حفظ چادر حافظ ناموس هاست          پاسدار حیله جاسوس هاست

حفظ چادر نص قرآن مجید           قفل جنت را بود تنها کلید

حفظ چادر سد فحشا می شود          رو سفیدی نزد زهرا می شود

حفظ چادر چاره ساز کار هاست        حافظ گل از هجوم خارهاست  

حفظ چادر زخم ها را مرحم است           دست رد بر سینه نامحرم است

حفظ چادر التیام درد هاست             سد محکم در  بر نامرد هاست

امروز هم از صبح منتظرت بودم.

خانه دلم را آب و جارو کرده بودم برای تو. چشم هایم از پگاه، یکسره به در بود.

گوش هایم را سپرده بودم به سمت هر صدایی که میتوانست نشانی از تو را به همراه داشته باشد.

می دانم قابل نیستم،اما خیلی دلم می خواهد ببینمت؛

جمعه ها، همه جمعه ها،دیدگانم را به سمت آمدن تو می دوزم؛

دلم نیز پیوسته سرک می کشد تا ببیند چه هنگام می آیی.

گوش های من،صادقانه عاشق صدای تو هستند.

نه من تنها؛که همگان، انتظار دیدن روی تورا دارند.

همه دوستت دارند. همه عاشق تو هستند.

دنیا،بی تو فاقد گل و عطر معناست.

ای پسرفاطمه؛مهدی جان؛ ما را دریاب

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی

چه بغضها که در گلو رسوب شد نیامدی

خلیل آتشین سخن , تبر به دوش بت شکن

خدای ما, دوباره سنگ و چوب شد نیامدی

برای ما که خسته ایم و دل شکسته ایم ,نه

ولی برای عده ای , چه خوب شد نیامدی

تمام طول هفته را در انتظار جمعه ام

دوباره صبح , ظهر , نه , غروب شد نیامدی

پیامبر (ص) فرمودند: حیا، پسندیده و نیکوست، ولی در زنان، پسندیده‌تر و نیکو‌تر است.




حیا را از حضرت زهرا (س) بیاموزیم


حضرت موسی بن جعفر (ع) ‌ از پدران خود نقل کرده که حضرت امیرالمومنین (ع) فرموده: مردی نابینا از حضرت فاطمه (س) اجازه خواست که به خانه او وارد شود، حضرت فاطمه (س) خود را پوشاند.
رسول خدا (ص) پرسید: چرا خود را از او پوشاندی و رعایت حجاب نمودی؟ او که تو را نمی‌بیند؟
حضرت زهرا (س) فرمود:
اگر او مرا نمی‌بیند، من که او را می‌بینم، به علاوه این مرد نابینا بو را که استشمام می‌کند.
آنگاه پیامبر فرمود:
من گواهی می‌دهم که تو پاره تن من هستی.

حضرت فاطمه (س) می‌فرمایند:
به پدرم گفتم: آیا اهل دنیا روز قیامت برهنه‌اند؟
پیامبر (ص) فرمودند: بلی،‌ای دخترم!
عرض کردم: آیا من هم برهنه‌ام؟
پیامبر (ص) فرمود: آری، شما هم، ولی آنجا کسی به کسی توجهی ندارد.
عرض کردم: چه قدر جای خجالت است آن روز مقابل خدای متعال.
هنوز خارج نشده بودم که فرمودک اکنون جبرئیل آمد و به من گفت:‌ای محمد! به فاطمه (س) سلام برسان و بگو: به جهت حیا و شرمش از خدا، خدا وعده داد که او را روز قیامت به دو حله از نور بپوشاند.