شوق دیدار یار را شاید نتوان برای همگان یک وظیفه شمرد،
این و ظیفه ی عاشقان مهر بیکران است.
این تکلیف سوختگان هجران است.
آن کسانی که فراق حضرت مهدی(ع) بی تابشان کرده؛
آن کسانی که دوری رخ زیبای یوسف فاطمه(ع) خواب را از چشمانشان گرفته است؛
آن کسانی که غیبت مولایش راحتی و آرامش و آسایش را ازآنان سلب نموده،
به چیزی جز دیدار یار نمی اندیشند.
جانم فدای تو ای امام زمان(ع)، ای نهایت آرزوی مشتاقان،
ای کسی که هر زن و مرد با ایمانی دیدار تو را تمنا می کنند
و به یاد تو فریاد بر می دارند و در فراق تو ناله و زاری می کنند.»
مولای ما! سوز عطش به درازا کشید، کی آن زمان فرا می رسد که
از آب گوارای دیدارت سیراب شویم؟